Rosîda'yı Beklerken

Sana olan özlem dolu duygularımı, senin için kurduğum hayalleri nasıl anlatacağımı bilmiyorum desem belki inanmazsın ama gerçekten öyledir, zordur. Şu kadarını diyebilirim: Gözlerim, dilimi gereksiz bıraktıracak kadar seninle konuşmayı biliyor, istiyor Rosîda’m. O günleri sabırsızlıkla bekliyorum. Hele o günler gelsin… Ve inan bebeğim, işte o zaman yüreğimdeki bütün sırları sadece ve sadece gözlerim açıklar sana. Ve seni gördüğüm an sevinç ve tatlı gözyaşlarım akar durur kurban. İşte o an ben susarım. Çünkü gözlerim içimdeki kor ateşten yeterince söz eder ve kirpikler kırpışarak tüm duygu ve özlemleri bir bir anlatır. Yani o an biz susup, sözü kendi kıvamında mayalanmış hasret dolu duygulara bırakalım Rosîda’m... Ve aksın hüzün gözyaşları kendi mecrasında, sevgi deryasında biriken yılların acısı, özlemi cana min... Aksın göz pınarlarımızdan gözyaşı... Aksın... Aksın…