Sarf-ı Nazar

Çift kişilik kurduğumuz her masadan tek başımıza kalkmayı öğretti hayat. Aklımızda kalan ne varsa, sağolsun içimizde de kaldı. Sindiririz sanıp yutmaya çalıştığımız her lokma, gitti boğazımıza takıldı. Çift görme sevdasına ölesiye içmekten, biz kalktık ama masa dağınık kaldı. En çok da o kadar doğruyu yaptığına pişman oldu muhterem… Onca doğrunun mutluluk getirmediğini anladığında, artık yanlış yapmak için bile çok geçti..