Şehirde Köşe Bucak

Cahit Zarifoğlu'nun daha önce kitaplaştırılmamış yazılarının yer aldığı bu eser, onun ilk gençlikyıllarında, henüz on yedi, on sekiz yaşlarında Demokrasiye Hizmet, Gençlik ve Engizek gibimahalli gazetelerde heyecanla yazdığı yazıların bir araya getirilmesiyle ortaya çıkıyor.Genç şair, okurlarını Maraş'ın sokaklarının, çocuklarının, gençlerinin, ihtiyarlarının,geleneklerinin arasından geçirerek şehrin damarlarında dolaştırıyor. Daha o yaşlarda şehrinruhunun peşine düşen Zarifoğlu, Şehirde Köşe Bucak'ta, 1950'li yılların Maraş'ının sosyal vekültürel meselelerine eğiliyor, çocuk ve gençlerin ilgilerini sorguluyor, şehrin meydanına yapılançiçek tarhlarının güzelliğine dikkat çekiyor, tarihi dokusunun yitip gitmesini üzüntüyle karşılıyorve belki de böylece onu ileride Türk şiirinin yıldızları arasına yerleştirecek o kendine has imgelerevrenini de kurmaya başlıyor.Şehir uyuyor, şair uyumuyor, yürüyor, görüyor ve yazıyor:Bu katarlar durmaksızın gider. Yollar, -insanların alnındaki gibi- iki kara çizik. Uğurlayanıolmayanlardan biri, uyur uyanır, bunları düşünür.