Sevimli Küçük Turuncu Bal Kabağı

Öyküler şiir tarz’ında yazılabilir mi.. Ve şiirler öykü kıvamında..? Bu soruyu zihnine sorduysan, Veya da henüz hiç sormadıysan, Bu soruya cevap olmak istedim.. Nasıl mı..? ‘’İlk Otuzum’’ adlı ilk kitabımda yazdıklarım gibi. Ve tabiki bu kitabımla. Kitabımda yaşanılmış anıları, Yaşanılamaz hayallerim, Ve kendime has üslubumla harmanladım.. Tabiki ejderha gücünde.. Ortaya bal kabağı tadında bi’ kitap çıktı. Bu arada anımda bahsettiğim kabak gerçek. Yani o kabak sayesinde bu kitap şuan seninle. Ve gerçekten tupturuncuydu.. Sevimli mi, sevimli bi’ kabak; Ama Ruh’uma hissettirdikleri ap’ acı.. Kitap adını bu yaşanmışlıktan aldı; Yani tamamen doğaçlama bi’ kitap ismi oldu, Oturup isim için hiç düşünmedim, Kitap ismini kendi buldu. Şiir tadında anıların yanında, Üşenmedim oturdum sırf bu kitap için şiirler de kaleme aldım, Hatta öyle bi’ alışkanlık oldu ki, Gecede iki şiir yazmadan uyuyamaz oldum.. Kimi zaman postmodern şiirler, Kimi zaman duyguların ötesinde satırlar, Hiç kasmadım.. ‘’Bu iyi olmuş, Yok yaa bu kötü oldu’’ kaygısından çok uzak diyarlarda, Anılarımın hatırına, Oturup bu kitap için şiirler yazdım: Bazen bilgisayarımdan, Bazense çok akıllı telefonumdan. Geriyeyse okumanın keyfi kaldı. Kabaklar bu dünyada gerçek, Masallardaki periler yalan.. ‘’Belki de zamanla gerçeğe dönerdi tüm yalanlar.’’ Kim bilir.. Tabii ki okuyan. Keyifli okumalar..