Simli Terlik

Ayrılık çanını çalan kapı anonsu yapılmamış olsa, herhâlde tek kelime etmeden, öylece bakıştığımız karanlık bir uğurlama olacaktı. Anonsu duyunca hafifçe doğruldu. Bir süredir parmaklarıyla binbir şekle soktuğu peçeteyle oynamayı bıraktı. Ağlamaklı olduğunu gizlemeye çalışarak, gözlüklerinin üzerinden belli belirsiz baktı ve “Peki şimdi bu neyin hikâyesi olacak Poslannik?” diye sordu. Zihnimdeki sözcükler bir yanıt oluşturamayacak kadar dağılmış, bağlarından kopmuş parçalar hâlinde dönüp duruyorlardı. Bir yerlerden çıkıp gelen bir sesin imdadıma yetişip, bu soruyu benim yerime yanıtlaması için dua etsem de veda anımızın tek konuşma girişimini karşılıksız bırakamazdım. “Aşk” dedim, galiba bütün enerjisi imkânsızı hayal etme heyecanından ibaret. Etkisi geçtiğinde geriye kalan şey ya sevgiyle perçinlenmiş bir aidiyet ya da sayısız keder tonuyla katmanlanmış bir trajedi. Yapabilirsem, bunları harmanlayan bir hikâye yazmaya çalışacağım. «Narsizmin gerilimli tünellerinde gelişen Simli Terlik, intikam ve şiddet çığırtkanlığına sığınmadan, gerçek karakterler üzerinden insan doğası ile yüzleşmemiz için önemli fırsatlar yaratıyor.» (Prof. Dr. Asude Bilgin / Bursa Uludağ Üniversitesi) «Simli Terlik, anlatı, mantık ve duygu arasında hassas bir denge kurarken; bilgelik ve cehalet, kararlılık ile doyumsuzluk arasındaki bildik gerilimi başarıyla sorguluyor.» (Doç. Dr. Gönül Cengiz / Başkent Üniversitesi) « Aşk denilen kadim ve karmaşık çatışma ile yüzleşen hikâye, hakkında hüküm verilmiş klişe zalimler ve ucuz masumlar yaratmaksızın her yüreğin penceresinden bakarak, okuru empati ve sevginin gücünü yeniden düşünmeye davet ediyor.» (Prof. Dr. Gülnihal Gülmez / Anadolu Üniversitesi)