Son İstanbul Şiirleri

GÜLİSTANBUL Fethini müjdelemiş cihâna gül, İstanbul Yollar açmış göklerde ezâna gül, İstanbul Gül müjdesi olmasa sevmezdim bunca seni Damla damla aşk veren hûbâna gül, İstanbul Olmasaydı kubbeler yedi tepe üstünde Verir miydi râyiha her câna gül, İstanbul Güneşe sorulsaydı “arz’da yer ister misin” Güneş derdi “ekilsin meydâna gül, İstanbul Koynunda gül olmayan sular elbet ağlaşır Yalvarır gece gündüz Yezdân’a gül, İstanbul Hangi diyâr gül biten toprak kadar bahtiyâr Unutturur mâzîyi, zamâna gül, İstanbul Ne zaman gül yanında mehtâbı seyre çıksam Fer verir mehtâb ile ummâna gül, İstanbul