Son Yaprak

En iyi öğreticiymiş zaman Ki bulanık bir su Bıçak yarasından derin Senden izi kalan Acısı dinmeyecek Suçlusu bilinse de Tutanaklarda faili meçhul Bu yalnızlık sızısının. Düştüğünde son yaprak Acıyan yanını Sevdiğine, kucaklayabildiğine yaslar insan… İsmail Donanmış Biri vurur ötekini, tam da yüreğinin orta yerinden. Kimi de ıskalar, uçar gider kelimler. Kansız kanatır içten içe; düşletir, düşürür bir uçurumdan. Bazen de iyi gelir sevdaya yürüyenlere… Yılların olgunlaştırdığı duygular ile kalemini keskin bir silah yapar. Dolgun cümleler doruğa tırmanır onun sayfasında. Mısraları dokunur okuyanın yüreğine. Bir şairin en mahrem tenidir ya kâğıt, en derin dehlizi içtenlikle sözümdür dost yüreğine: Yarendir doğru yolda yürüyene. Kanatlanır aman dileyen herkese. Yeni eserinde yolun açık ve okuyucun bol olsun dilerim, kıymetli üstadım İsmail Donanmış, illa sevgiyle… Mustafa Yılmaz Akıcı ve rasyonel bir dille kaleme aldığı sevda şiirlerinin yanı sıra, duru bir Türkçeyle toplumsal konuları işlediği yazınlarında eleştirel, bireysel, psikolojik temalı şiirlerini keyif alarak okuduğum İsmail Donanmış şairimin yüreğine, kalemine sağlık. Zafer Akarsu