Tanrı Sevgisi Üzerine Düzensiz Düşünceler

"… ve Simone Weil; bazen ölüler bize yaşayanlardan daha yakındır."Albert Camus, Nobel ödülü kabul konuşması, 1957Simone Weil bu eserinde Tanrı sevgisini tarif etmek amacıyla felsefenin, gizemciliğin ve teolojinin sınırlarınıaşan içsel bir yolculuğa çıkıyor. Bu yolculuğu boyunca dağınık düşüncelerini samimiyetle paylaşıyor veokurlarını ilahi olanı tefekkür etmeye davet ediyor. Zamanının ötesinde bir düşünür ve gizemci olan Weil, iman,sevgi ve insanın Tanrı'yla bağ kurma çabasına dair çetrefil meseleleri, sıra dışı bir üslupla ve umut dolu bir dilletartışıyor; gürültüyle kaosun hâkim olduğu bir dünyada soluklanmamız için açtığı bu alanda bize kendi içimizedönme fırsatı sunuyor.Weil, maceralarla ve saplantılarla dolu kısacık hayatında derin ve deneysel bir iman anlayışınısomutlaştırmıştır. Akranları gibi üretken bir entelektüel kariyer inşa etme beklentisiyle yetinmemiş veinsanlık durumunu samimiyetle anlamak için çaba göstermeye kendini adamıştır. Kabul görmüş her türlügörüşe ve ideolojiye meydan okuyarak inançlarını bizzat deneyimlemek için varlığını ortaya koymaktançekinmemiştir. Bu yüzden Weil'in okurları, bu kitapta yer alan dağınık düşüncelerde bile onun sonsuzluk vekuşatıcı sevgi arayışına yön veren umudu ve samimiyeti yürekten hissedeceklerdir.