Terziler Divanı

Armağan kılsan miras bıraksan Kabul görmez bir elbisedir yalnızlık Cebi yok cepkeni yok İliği düğmesi kolu yok Hani kol düğmeleri Nerde yakası Yalnızlığın gelmez bir araya iki yakası Hüznü ruhuma teyel teyel işlemiştir Kime prova etsem kime giydirsem En küçüğüne bile dar Bana bol bu yalnızlık Karşıda bir resim içli, yalnız Dudaklarımda kalan ipliğin isi, yalnız İçimde gizliden gizli bir isim, o da yalnız