Themis'in Oğulları;Doğruluk

En-lendikçe yoksunlaşır bazı çehreler mimik yok, duygu yok simalarında seslerinde notalar çaresiz kalır dokundukları yerde renkler solmakta Ruhları sanki esir alınmış, paranın karanlık zindanlarında Yüzlerinde kaslar donmuş adeta sadece bazen tıslayıp dururlar yılan gibi gülüp yılan gibi sokarlar kazara içilmişse bir kahve birlikte yoktur hatırı kırk ‘Planck Zamanı’ bile Ben yok’um, sen yoksun, hep o var onlar vardır’lar çepeçevre Çıkar için örerler ağlarını zehirli örümcek gibi beklerler avlarını Ne alında bir damla ter ne gözünde bir damla yaş para puldur tek aşk tek telaş Ümidin katilleri eyyy acımasız yaratıklar Siz nesiniz ve nereden geldiniz?