Tufandı Koptu

Her sevindiğimde kırılan dişlerimle ne yapacağımı bilemedim Üç insan bir yere geldiklerinde sadece benim talihsizliğimi konuşur oldu Herkes bana acıdıkça hayatta tutunacak bir şeylerinin olduğunu anladı Hayatım üzerine ihtimaller, yargılar, suçlamalar Ve vicdan temizlikleri yapıldı Aslında kendimi bu meydana her seferinde neden atıyordum bilemedim Saflığımdan bütün saflar da faydalanmayı bildi Etimden kanımdan kemik ve iliklerimden beslenen kurtlar Bitti. Buraya kadarmış. Ateş almayan silahımla bekliyorum Son lokmaları da çiğneyip yutsun diye akbabalar Bekleyişim, ömür süren bir tufandı, koptu