Uzak Kıyılardan Sevişmek

Bir denizin uzak kıyılarında İki farklı kentinde aynı ülkenin, Gözlerinde en derin endîşe, Hüzünlü dalgalarına dalıp gittiler. Oynak kucağında fırtınalar denizinin; Odysseus’un boğuştuğu dalgaların. Sanki burgaçlarında çırpınıyordular Aynı denizin uzak kıyılarından Sıradağlarla ayrılmış iki kentinde, Sağır Poseidon’a yakınıyordular İki yürekçe, tek ruhun azâbından. Olmadı, kaderlerinin uyuyan yelkenine Kalplerinin fırtınasını bindirdiler Ve bildik kıyılara sırtlarını döndüler Yelkenleri kalkan oldu oklarına güneşin. Işık oldular zifir gecelerde birbirlerine. Bir denizin uzak kıyılarından, Suya hasretlerini mırıldanarak yalpa yalpa Duyarsız dalgaların âhengine öykündüler Aya ve kararsız yıldızlara küskündüler, Sürüklenip gittiler, bilinmedik diyarlara…