Ve Suyu Ateşe Verdiler; 1920’lerden 1938’lere Dersim

Ara ara öykü diline yer veren bazen insan biyografilerine değinen ve bazen roman dili ile inşa ettiği Beltan’ın uslubunun doğurduğu bu anlatı türü, aynı zamanda son dönemlerde sıkça ürün veren Dersim edebiyatının tipik özelliklerini taşımaktadır.Beltan, Dersim’in içlerine bir yolculuk yapıyor. En vahşî hayatın hüküm sürdüğü 1930’lu yıllarda, sadece devletin değil, pek çok Dersimlinin ilişki kurmadığı Demanan Dağ ve küçük köylerindeki insan manzaralarını ele alıyor.- Haydar KarataşBeltan, kırımın şartlarını, devletin provokasyonlarla bizzat hazırladığı tezini romana belirgin bir şekilde yerleştiriyor; devleti çarmıha gererken, halkı da eleştiriyor.- Muzaffer OruçoğluBakalım küresel zaman insanı barbarlık ve masumiyet hallerine tercüman olan “insanlık” öykülerine ne diyecek? Utançla gidenlerin yaptığı gibi sessiz mi kalacak yoksa çığlıkları duyulmayanların sesi mi olacak?- Şükrü AslanDersim’in sahipsiz çığlığı, saklandığı iz içinden ustalıkla çıkarılmış.- Remzi Aydın