Zamana Yenik Düşler

Nice tebessümler erittin ateşte Teraziler tartmaz oldu yalnızlığı Çıkarcı makamlar Ve sahteliğin anaforunda Savrulup durdu zaman. Filiz filiz umutlar ektin düşüncelere Gerçekliğin duvarı yıkılmazmış, öğrendin Denedin yine sebepsizce Uzun yolculukların daha başında Geriye bakanlardan oldun Çağıran bir söz Kal diyen bir bakış Boşluğu dolduran bir varlık aradın Olmadı... Sövmelere karıştı yokluk Ve olmayışlar... O devasa olmayışlar, un ufak olup Hiçliğe karıştı gözlerinin önünde.