Zehir Çığlığı - Ruhuma Dokunan Hayalet 2

“Yaşanılan hayal, hayatın bir kısmıdır. Efsaneler ise çıkış yolu. Hayallerinden kaç, kurtul.” Savaş devam ediyordu. Diyarda tehlike çanları çalmış, sırlar çözülmüş, ruhtan kopan çığlıklar ormandaki kurtlara ait olmuştu. Efendi`nin Diyarı büyük tehlike altındayken, düşmanların çoğalması ile ruhların yaşamları kısalıyordu. Savaşmaları gereken düşmanlar karşısında büyük efsane saklıydı. Efsane Kolan’dı. Toprak için savaşan ruhun cezasıydı. Anaida`nın kaderi en başından beri belirlenerek Diyar`ı kurtarmak olmuşken kader, kedere boyun eğecek miydi? Lanetli için her şey bilinmezliğe doğru sürüklenmiş, ortaya çıkan sırlar yavaşça her şeyin sonunu getirmeye başlamıştı. En büyük sır o sondaydı. Peki her şeyin sonunu getirecek sırrın gücü kime aitti? Yeni düşmanlara mı? Yoksa sırrı çözülmeyen efsaneye mi? “Kolan seninle. Kolan bizimle. Kolan işgalde. Kolan ölümcül ve şifacı.”