Zifiri

Düştüm parçalandım Parçaladım da bir bakıma Nabzına yakın durmak ister gibi Gözlerimdeki buzu yıkadım Anlamsız her boşlukta Yara aldım Yara da bıraktım bir bakıma Kendini kaybetmiş bir yolcu gibi Cehennemine sığındım bedenlerin Umutsuz bir çağın yangınında Gırtlağa kadar afetin içindeyim İnsandan insana olan bu yol Çıkılmaz bir yokuş Bu bir yok oluş Dönmek mümkün mü Bana sen söyle?