Zorunluk Ve İtaat

üneş haklıların ve haksızların üzerinde ışıldar… Tanrı kendini zorunlu kılar. Zorunluluğun iki yüzü: alıştırılmış ve katlanılmış. Güneş ve çarmıh. Zorunluluğa boyun eğmeyi kabul etmek ve yalnızca onu ele alarak hareket etmek. Hiyerarşi: enerji tasarrufu. Bu sayede, bir kahramanlık eylemi, onu emreden veya emre itaat eden kişinin kahraman olmasına gerek kalmadan gerçekleştirilebilir. Tanrı’nın buyruklarını almayı başarmak. Bir ayartmaya karşı verilen mücadele hangi durumlarda iyiye bağlı olan enerjiyi tüketir ve hangi durumlarda enerji kalitesinin basamaklarını tırmandırır? Bu, irade ve dikkatin rollerinin karşılıklı önemine bağlı olmalıdır. Sevginin zoruyla, bir kısıtlamaya maruz kalmayı hak etmeliyiz. İtaat, en üstün erdemdir. Zorunluluğu sevmek. Zorunluluk, bireye göre en alçak olan şeydir (kısıtlama, zorlama, “katı zorunluluk”), evrensel zorunluluk bundan doğar.