Âşık Veysel

Âşık Veysel, Geleneksel Âşık Şiiri vadisindedir fakat kadim âşıklar gibi şiirlerini sadece doğaçlama söylemez, “bâde” içmemiştir. Bütün bu yönleriyle o gelenekten kısmen ayrılır ama söyleyiş olarak bu geleneğe mensuptur. Hak sevgisi, birlik, doğa aşkı, şiirinin temel konularıdır. Hiciv de yazmıştır, şathiyye de… Toplumsal sorunlara ilişkin manzumeleri de vardır. Yöresiyle, gittiği yerlerle, kişilerle ve olaylarla ilgili manzumeleri, destanları vardır. Az da olsa doğaçlama da söylemiştir. Atışmalar yapmıştır. Halk şiirimizin formlarını ve veznini kullanmıştır. Veysel’i çağdaşlarından ayıran özelliği, O’nun vahdette derinleşmiş ve şiirine yansıtmış olmasıdır. Bu yönleriyle Yunus Emre, Niyazî-i Mısrî, Ruhsatî, Âşık Şenlik ve Sümmânî çizgisine daha yakındır. Bu olgun ve vahdet ehli şairin sözlerinin hâlâ neşveyle dinlenmesi, özellikle kendi derdini söylemesindendir. Sözleri sade ama özgün ve derindir. Sehl-i mümteni sayılabilecek o güzelim sözleri, gönülden doğmuş, gönüllere ulaşmıştır. ****** Türk edebiyatının usta ismi Sadık Yalsızuçanlar’dan Âşık Veysel’in hayatı, kişiliği ve eserleri üzerine bir kitap. Bu kitapta Yalsızuçanlar, yaptığı şiir tahlilleriyle Âşık Veysel’in anlatmak istediği hakikati en veciz şekilde ortaya koyuyor. 2023 “Aşık Veysel Yılı”nda büyük bir âşığa vefa örneği…